Uiterst interessant is momenteel de discussie omtrent de blessure van voetballer Arjen Robben. In een zeer lezenswaardig artikel in het NRC-Handelsblad zet Jaap Swierstra, oud hoofd van de chirurgie afdeling van het Dr. A. Mathijsen Hospitaal in Utrecht, de feiten op een rijtje.

Een week voor het begin van het WK 2010 raakt Arjen geblesseerd aan de hamstrings. Na een MRI-scan luidt de diagnose: spierscheuring. De WK-droom van Robben lijkt uiteen te spatten. Hij raadpleegt Dick van Toorn, fysiotherapeut en deze weet Robben met een onorthodoxe behandeling in 2 weken klaar te stomen. De behandeling bestond, naast de bekende behandelvormen, uit snel en intensief belasten van het beschadigde spierweefsel.

Na het WK meldt Robben zich weer bij zijn club Bayern München. Hij gaat er vanuit volledig hersteld te zijn en wil de voorbereiding op het nieuwe seizoen beginnen. Clubarts Hans Wilhelm Müller-Wolfahrt steekt daar echter een stokje voor. Hij constateert bij een scan een grote spierscheuring en legt Robben een voetbalverbod op van 2 maanden. Stomverbaasd hoort Robben het verhaal aan.

Bayern eist vervolgens een gesprek met de KNVB. Robben zou onvoldoende in bescherming zijn genomen en de club wil een claim bij de KNVB neerleggen wegens nalatigheid. Noodgedwongen mist de club een bepalende speler. De KNVB reageert: Robben ondervond geen hinder meer van de blessure. Niet voor niets speelde hij in de finale 120 minuten zonder klachten mee!

Müller-Wolfahrt wordt gezien als een expert op het gebied van spierblessures. Zijn behandeling verschilt van de gangbare methoden. Er worden injecties gegeven in de eerste dagen na het ontstaan van de blessure. De stoffen die worden geïnjecteerd in het spierweefsel zijn Actovegin en Traumeel S. Deze stoffen zouden zorgen voor extra aanmaak van bestanddelen van spierweefsel en ontstekingsremmende stoffen. Saillant detail: de injecties worden geleverd door het bedrijf van Müller-Wolfahrt. Een miljoenenbedrijf dat profiteert van de grote groep mensen die bang is ouder te worden en bereid is veel te spenderen aan middelen die dit zouden tegengaan. De werkzaamheid van de stoffen die bij spierblessures worden gebruikt, is echter niet getest door gedegen wetenschappelijk onderzoek. Het is dus maar zeer de vraag of de injecties bijdragen aan het herstel.

Wie heeft er nu gelijk? Swierstra ziet 2 mogelijkheden. Müller-Wolfahrt heeft de veel gemaakte fout gemaakt "de scan te behandelen" in plaats van de patiënt. Mogelijk was op de scan littekenweefsel te zien waarvan al bewezen was dat dit functioneel niet van betekenis was. Immers, Robben had al zonder problemen gevoetbald.
De andere mogelijkheid: het ego van de wereldberoemde sportarts verdraagt niet dat de Nederlandse fysiotherapeut een spierscheuring sneller geneest dan hij.

Ook voor de behandeling van Van Toorn bestaat geen bewijs. Het vroege belasten van de beschadigde spier kan echter, volgens Swierstra, zeker helend werken. Te vaak werd er in het verleden bij diverse bot-, spier- en peesbeschadigingen rust voorgeschreven.

Ondertussen zit Arjen Robben met de gebakken peren. Hij heeft geen klachten, maar mag zijn voetbalschoenen niet aantrekken. Arjen houdt in zijn eigen belang wijselijk zijn mond.